10 – ta rocznica śmierci ks. Witolda Maksymowicza

30 kwiet­nia 2021 ro­ku, w rocz­ni­cę śmier­ci księ­dza Wi­tol­da Mak­sy­mo­wi­cza, du­cho­wień­stwo kra­kow­skiej pa­ra­fii mo­dli­ło się nad gro­bem ka­pła­na, po­przed­ni­ka ks. Ja­ro­sła­wa Antosiuka.

Wiecz­na pa­mięć Oj­cze Witoldzie!

* Wi­told Mak­sy­mo­wicz (ur. 12 mar­ca 1931 we Wło­da­wie, zm. 30 kwiet­nia 2011 w Kra­ko­wie). Po­cho­dził z ro­dzi­ny du­chow­ne­go pra­wo­sław­ne­go. Ro­dzi­ce: oj­ciec – ks. Mi­chał Mak­sy­mo­wicz i mat­ka – An­to­ni­na Mak­sy­mo­wicz zo­sta­li za­mor­do­wa­ni na ple­ba­nii na Wo­ły­niu strza­ła­mi w tył gło­wy w 1944. Po ich śmier­ci wy­cho­wa­niem Wi­tol­da za­ję­li się je­go sio­stra i szwa­gier – Ju­lia i ks. Eu­ge­niusz La­choc­cy. Z ni­mi przy­był do Kra­ko­wa, gdzie ks. Eu­ge­niusz La­choc­ki był pro­bosz­czem kra­kow­skiej pa­ra­fii w la­tach 1962 – 1985. W Kra­ko­wie Wi­told Mak­sy­mo­wicz ukoń­czył szko­łę pod­sta­wo­wą, śred­nią oraz stu­dia na Aka­de­mii Gór­ni­czo – Hut­ni­czej z ty­tu­łem in­ży­nie­ra elek­try­ka. W wy­uczo­nym za­wo­dzie pra­co­wał w Hu­cie im. Le­ni­na w Kra­ko­wie i Hu­cie Katowice.
W. Mak­sy­mo­wicz był zwią­za­ny z ży­ciem kra­kow­skiej pa­ra­fii pra­wo­sław­nej – śpie­wał w chó­rze, czy­tał pod­czas na­bo­żeństw. Po­sta­no­wił wstą­pić na dro­gę ka­płań­ską i po­pro­sił o świę­ce­nia dia­ko­na­tu, chcąc ja­ko dia­kon po­ma­gać ks. Eu­ge­niu­szo­wi w spra­wo­wa­niu na­bo­żeństw. Po ukoń­cze­niu se­mi­na­rium du­chow­ne­go w War­sza­wie, 20 lip­ca 1983 otrzy­mał z rąk bi­sku­pa łódz­kie­go i po­znań­skie­go Szy­mo­na świę­ce­nia dia­ko­na­tu. W 1985 zmarł ks. Eu­ge­niusz La­choc­ki i 12 ma­ja te­goż ro­ku ks. Wi­told przy­jął z rąk bi­sku­pa wro­cław­skie­go i szcze­ciń­skie­go Je­re­mia­sza świę­ce­nia pre­zbi­te­ra­tu. 18 lip­ca zo­stał p.o. pro­bosz­cza, a na­stęp­nie (2 grud­nia 1985) pro­bosz­czem pa­ra­fii w Kra­ko­wie, zaś 5 li­sto­pa­da 1986 rów­nież dzie­ka­nem de­ka­na­tu kra­kow­skie­go. Ks. Wi­told Mak­sy­mo­wicz peł­nił te funk­cje do 31 sierp­nia 2004. Za pra­cę dla do­bra Cer­kwi Pra­wo­sław­nej był wie­lo­krot­nie na­gra­dza­ny m.in.: w 1990 zo­stał pro­to­je­re­jem (god­ność ka­no­ni­ka); krzyż z ozdo­ba­mi otrzy­mał 18 mar­ca 2004; Or­der św. Ma­rii Mag­da­le­ny – 31 sierp­nia 2004. W la­tach 1992 – 2000 był peł­nił funk­cję wi­ce­pre­ze­sa Kra­kow­skie­go Od­dzia­łu Pol­skiej Ra­dy Eku­me­nicz­nej. Wi­told Mak­sy­mo­wicz był żo­na­ty z Wa­len­ty­ną Mak­sy­mo­wicz z do­mu Par­fień­czyk, któ­ra zmar­ła kil­ka lat przed je­go śmier­cią. Miał dwój­kę dzie­ci: sy­na Alek­san­dra i cór­kę Katarzynę.
Ks. Wi­told Mak­sy­mo­wicz zmarł 30 kwiet­nia 2011 w Kra­ko­wie. Uro­czy­sto­ści po­grze­bo­we od­by­ły się 4 ma­ja 2011 w cer­kwi pra­wo­sław­nej w Kra­ko­wie, pod prze­wod­nic­twem Dzie­ka­na Kra­kow­skie­go ks. Mi­tra­ta Ser­giu­sza Dzie­wia­tow­skie­go i ks. Mi­tra­ta Mi­ro­sła­wa Dra­biu­ka z Czę­sto­cho­wy. Ks. Mak­sy­mo­wicz zo­stał po­cho­wa­ny na Cmen­ta­rzu Sal­wa­tor­skim w Krakowie.
Za [https://​pl​.wi​ki​pe​dia​.org/​w​i​k​i​/​W​i​t​o​l​d​_​M​a​k​s​y​m​o​w​icz]