Soborowanije — Sakrament chorych w Wielki Poniedziałek

Dro­dzy Bra­cia i Siostry!

W związ­ku z wie­lo­ma proś­ba­mi z Bło­go­sła­wień­stwa Je­go Eks­ce­len­cji, Bi­sku­pa Ata­na­ze­go, Or­dy­na­riu­sza Die­ce­zji Łódz­ko — Po­znań­skiej, za­pra­sza­my po raz dru­gi na Sa­kra­ment Cho­rych do kra­kow­skiej cer­kwi w Wiel­ki Po­nie­dzia­łek 18 kwiet­nia na godz. 17.00. Wszyst­kich za­in­te­re­so­wa­nych pro­szę o za­po­zna­nie się z po­niż­szą in­for­ma­cją, któ­ra wy­ja­śnia za­sa­dy przy­stę­po­wa­nia do te­go Sakramentu.

JELEOSWIASZCZENIJE - So­bo­ro­wa­ni­je — Sa­kra­ment Cho­rych to Sa­kra­ment, w któ­rym przy na­masz­cza­niu cia­ła ole­jem, przy­wo­ły­wa­na jest na cho­re­go Ła­ska Bo­ża, uzdra­wia­ją­ca cho­ro­bę du­szy i cia­ła. Sa­kra­ment ten po­wi­nien być spra­wo­wa­ny tyl­ko nad cho­ry­mi (za­rów­no cie­le­śnie jak i du­cho­wo), któ­rzy przy­go­to­wu­ją się do nie­go po­przez po­ka­ja­nie i spo­wiedź. List Ap. Ja­ku­ba (5,14): „Cho­ru­je ktoś po­śród was? Niech we­zwie ka­pła­nów Cer­kwi, by się mo­dli­li nad nim i na­ma­ści­li go ole­jem w imię Pa­na. I mo­dli­twa wia­ry uzdro­wi cho­re­go i pod­nie­sie go Pan”. Je­le­oswiasz­cze­ni­je nie za­stę­pu­je spo­wie­dzi. Moż­na je­dy­nie mó­wić o jej uzu­peł­nie­niu tyl­ko ze wzglę­du na nie­do­ma­ga­nie cho­re­go, któ­ry nie mo­że wspo­mnieć tych grze­chów, o któ­rych już za­po­mniał, któ­rych jest nie­świa­do­my, i któ­re cho­ciaż już wy­zna­ne wcze­śniej na­dal nie­po­ko­ją je­go su­mie­nie. Grze­chy te mo­gą być przy­czy­ną je­go cho­ro­by i sta­nu duszy.

Do Sa­kra­men­tu:

  • Przy­stę­pu­ją tyl­ko oso­by wy­zna­nia pra­wo­sław­ne­go, re­gu­lar­nie uczest­ni­czą­ce w Sa­kra­men­tach Spo­wie­dzi i Eucharystii.
  • Przy­no­si­my chu­s­tecz­kę do ocie­ra­nia miejsc na­masz­cza­nych św. ole­jem oraz świe­cę od­po­wied­niej wiel­ko­ści, któ­rą trzy­ma­my w rę­kach pod­czas spra­wo­wa­nia Sakramentu.

Ma­te­rią sa­kra­men­tu jest olej, do któ­re­go do­da­je się nie­wiel­ką ilość czer­wo­ne­go wi­na na­śla­du­jąc tym sa­mym mi­ło­sier­ne­go Sa­ma­ry­ta­ni­na, któ­ry ra­ny opa­trzył ole­jem i wi­nem (Łk10,30 – 35). Sa­kra­ment roz­po­czy­na się mo­dli­twą, na któ­rą skła­da­ją się psal­my 142 i 50 oraz ka­non, w któ­rym za­war­te są proś­by o uzdro­wie­nie cho­re­go. Po­tem na­stę­pu­je po­świę­ce­nie ole­ju. Ka­płan pro­si Bo­ga o uczy­nie­nie te­go ole­ju środ­kiem uzdra­wia­ją­cym cho­re­go. Śpie­wa­ne są tro­pa­rio­ny Zba­wi­cie­lo­wi, Ap. Ja­ku­bo­wi, św. Mi­ko­ła­jo­wi Cu­do­twór­cy, Św. Dy­mi­tro­wi, uzdro­wi­cie­lo­wi Pan­te­lej­mo­no­wi, św. Ko­smie i Da­mia­no­wi, św. Ja­no­wi Teo­lo­go­wi, Prze­naj­święt­szej Bo­gu­ro­dzi­cy. Ostat­nią część na­bo­żeń­stwa sta­no­wią 7‑krotne czy­ta­nia z Li­stów Apo­stol­skich, Ewan­ge­lii, ty­le mo­dlitw oraz na­masz­cze­nie ole­jem. Po ostat­nim na­masz­cze­niu ka­pła­ni pod­no­szą nad gło­wą cho­re­go otwar­tą Ewan­ge­lię, jak­by rę­kę Sa­me­go Chry­stu­sa, uzdra­wia­ją­ce­go cho­rych po­przez do­tknię­cie, i naj­star­szy z nich czy­ta mo­dli­twę, w któ­rej mó­wi: ”Świę­ty Królu….nie kła­dę mo­jej grzesz­nej rę­ki na gło­wie przy­cho­dzą­ce­go do Cie­bie grzesz­ni­ka.., lecz Two­ją rę­kę moc­ną i sil­ną, po­przez tą św. Ewan­ge­lię, któ­rą ka­pła­ni trzy­ma­ją na gło­wie Two­je­go słu­gi”. Cho­ry pro­si o wy­ba­cze­nie mu prze­wi­nień i otrzy­maw­szy bło­go­sła­wień­stwo od­cho­dzi, chwa­ląc Boga.