Wystawa: “Piękno Ocalone — dziecięca cerkiew dla Bogdana Martyniuka”

W kra­kow­skiej pa­ra­fii zo­sta­ła otwar­ta wy­sta­wa pt.: „Pięk­no Oca­lo­ne — dzie­cię­ca cer­kiew dla Bog­da­na Martyniuka”

„Rok te­mu od­szedł Bog­dan Mar­ty­niuk — le­karz i spo­łecz­nik, przez kil­ka­dzie­siąt lat czyn­nie za­an­ga­żo­wa­ny w ra­to­wa­nie za­byt­ków sztu­ki cer­kiew­nej i ludz­kich serc; Na­uczy­ciel i Przyjaciel.

Po Je­go odej­ściu tym­cza­so­wo do­sta­łam w spad­ku kil­ka­set na­gro­dzo­nych ob­ra­zów i gra­fik z 15 lat kon­kur­sów pla­stycz­nych dla dzie­ci i mło­dzie­ży, w któ­rych sa­ma bra­łam udział ja­ko na­sto­lat­ka. Pra­ce po­wsta­wa­ły pod­czas let­nich ple­ne­rów ma­lar­skich na po­łu­dnio­wo-wschod­nich ru­bie­żach Pol­ski (m.in. w Be­ski­dzie Ni­skim, Biesz­cza­dach, na Roz­to­czu i Pod­la­siu), gdzie od­kry­wa­li­śmy za­byt­ki sztu­ki cer­kiew­nej, do­sko­na­le wpi­sa­ne w ota­cza­ją­cy kra­jo­braz. Bog­dan po­świę­cił więk­szość ży­cia na ich oca­la­nie. I otwie­ra­nie mło­dych wraż­li­wych oczu i serc na Pięk­no, Do­bro i Praw­dę. Po roz­wią­za­niu Spo­łecz­nej Ko­mi­sji Opie­ki nad Za­byt­ka­mi Sztu­ki Cer­kiew­nej, któ­rą po­wo­łał i z któ­rą po­legł, ple­ne­ro­we pra­ce prze­le­ża­ły 20 lat w czar­nych tecz­kach w Je­go war­szaw­skim miesz­ka­niu. Po Je­go śmier­ci po­pro­szo­no mnie o wy­se­lek­cjo­no­wa­nie tych, któ­re po­za war­to­ścią sen­ty­men­tal­ną ma­ją na ty­le du­ży wa­lor ar­ty­stycz­ny, by pójść na au­kcję, z któ­rej środ­ki prze­zna­czo­ne być mia­ły — w imie­niu Bog­da­na — na od­bu­do­wa­nie ka­plicz­ki w Bu­czy­nie k. Werchraty.

Kie­dy wy­do­by­wa­łam dzie­cię­ce pra­ce z cze­lu­ści za­po­mnie­nia — ko­lej­no — jed­na po dru­giej — oży­wa­ły. I po­ru­sza­ły głę­bo­ko, przy­wo­łu­jąc wspo­mnie­nia miejsc, któ­re ukształ­to­wa­ły mo­ją wraż­li­wość. Wi­dzia­łam, że oca­lę je w s z y s t k i e. I to nie tyl­ko z uwa­gi na war­tość ar­ty­stycz­ną każ­dej z nich, ale i ogrom­ną si­łę ich wspól­ne­go oddziaływania.

Ubie­głej je­sie­ni przy­wio­złam je do Kra­ko­wa. Po­roz­wie­sza­łam w ca­łym do­mu i wpa­try­wa­łam się jak w iko­ny. Dzie­cię­co szcze­re i za­ska­ku­ją­co doj­rza­łe, prze­wy­bor­ne i w kom­po­zy­cji i w ko­lo­rze. Cza­sa­mi chcia­łam w nie wejść, prze­do­stać się do tam­te­go (prze­bó­stwio­ne­go) świa­ta. W kon­tem­pla­cji za­czę­łam je ma­lo­wać — wkom­po­no­wa­ne w mo­ją prze­strzeń. Ob­raz w ob­ra­zie, raj utra­co­ny w świe­cie, któ­ry po nim pozostał…

Dłu­go za­sta­na­wia­łam się jak po­ka­zać je świa­tu. Aż wy­my­śli­łam, by z tych wszyst­kich prac — oca­lo­nych, opi­sa­nych, opra­wio­nych — zbu­do­wać Bog­da­no­wi… c e r k i e w. Cer­kiew — in­sta­la­cję z dzie­cię­cych ob­ra­zów. Nasz hołd za to, co zro­bił — dla za­byt­ków i lu­dzi. In­sta­la­cja, do któ­rej moż­na wejść a ob­ra­zy (iko­ny) są zwró­co­ne do we­wnątrz po­wsta­je wła­śnie w kra­kow­skiej Cer­kwi Za­śnię­cia Naj­święt­szej Ma­ryi Pan­ny. A jak już sta­nie ‘dzie­cię­ca cer­kiew’, za­pro­si­my do niej chór, któ­ry za­śpie­wa dla Bog­da­na w pierw­szą rocz­ni­cę Je­go nie-Obecności…

Wy­sta­wa bę­dzie czyn­na do nie­dzie­li 29. wrze­śnia w go­dzi­nach otwar­cia świą­ty­ni (pn-pt 10 – 18, sb-nd 10 – 17). To­wa­rzy­szyć jej bę­dą warsz­ta­ty pla­stycz­no-ar­chi­tek­to­nicz­ne dla dzie­ci i mło­dzie­ży kon­ty­nu­ują­ce ideę ple­ne­rów cer­kiew­nych (ter­mi­ny i szcze­gó­ły po­dam wkrót­ce), a po­wsta­łe pod­czas nich pra­ce do­peł­nią ‘dzie­cię­cą cer­kiew’ na fi­ni­sa­żu w nie­dzie­lę 29. wrze­śnia o godz. 18. Do zobaczenia!”

An­na Szafrańska

Tekst za: https://​www​.fa​ce​bo​ok​.com/​e​v​e​n​t​s​/​3​6​7​6​1​9​0​8​0​8​3​4​3​35/